maandag, januari 17, 2005
James Nachtwey in Atjeh
Ik heb Nachtwey gezien. Als ik hem tegenkom, staat hij in Banda Atjeh aan de straat, met zijn camera's om zijn nek. Hij kijkt om zich heen met een blik die verraadt dat hij pas net is aangekomen. Over hem hangt nog niet de grauwe sluier van vermoeidheid, stof en dood die zoveel mensen hier met zich mee torsen. Hij is nog fris gewassen en gekamd.
Ik volg de blik van Nachtwey. Wat hij kan zien van waar hij staat, is niets bijzonders. Een beetje modder op de weg, een trottoir waaraan je kunt zien dat het onder water heeft gestaan. Wacht maar, denk ik. Straks kijk je wel anders.
Michel Maas in Volkskrant Magazine.
Nachtwey is al-tijd fris gewassen en gekamd. Het vuil kleeft hem niet aan, zo lijkt het. Lees wat dat betreft ook het boek Shutterbabe van Deborah Copaken Kogan:
Some people called him 'The Monk'. He drank only Perrier, never smoked, never cursed, never divorced (or even married, for that matter), kept his lean body in perfect physical shape and every night (as least as far as any of us could gather) he went to bed early and unaccompanied. His khaki wardrobe was always pressed and unsullied, no matter the war or how long he'd been covering it. His straight brown hair remained combed and perfectly coiffed even in the midst of a shooting battle. His face was always scrubbed and clean-shaven regardless of the scarcity of razors, soap or running water.
Ik volg de blik van Nachtwey. Wat hij kan zien van waar hij staat, is niets bijzonders. Een beetje modder op de weg, een trottoir waaraan je kunt zien dat het onder water heeft gestaan. Wacht maar, denk ik. Straks kijk je wel anders.
Michel Maas in Volkskrant Magazine.
Nachtwey is al-tijd fris gewassen en gekamd. Het vuil kleeft hem niet aan, zo lijkt het. Lees wat dat betreft ook het boek Shutterbabe van Deborah Copaken Kogan:
Some people called him 'The Monk'. He drank only Perrier, never smoked, never cursed, never divorced (or even married, for that matter), kept his lean body in perfect physical shape and every night (as least as far as any of us could gather) he went to bed early and unaccompanied. His khaki wardrobe was always pressed and unsullied, no matter the war or how long he'd been covering it. His straight brown hair remained combed and perfectly coiffed even in the midst of a shooting battle. His face was always scrubbed and clean-shaven regardless of the scarcity of razors, soap or running water.
# posted by Jan-Edward : 18:36
|
|